Wodorowe testy oddechowe

Wodorowy test oddechowy jest badaniem nieinwazyjnym , które ma zastosowanie w diagnostyce bólów brzucha , poczucia nadmiernej ilości gazów w jamie brzusznej, wzdęć , biegunki lub zaparcia. Dolegliwości te mogą być spowodowane przerostem bakteryjnym w jelitach (SIBO).

Wodorowy test oddechowy jest badaniem nieinwazyjnym, które ma zastosowanie w diagnostyce bólów brzucha, poczucia nadmiernej ilości gazów w jamie brzusznej, wzdęć , biegunki lub zaparcia. Dolegliwości te mogą być spowodowane przerostem bakteryjnym w jelitach (SIBO), złym wchłanianiem lub nietolerancją węglowodanów (laktozy, fruktozy, sacharozy lub innych), które mogą powodować nadmierną, nieprawidłową fermentację w jelitach z wytwarzaniem gazów, których głównymi składnikami są wodór i metan. Organizm ludzki nie wytwarza wodoru. Jego obecność w jelitach jest wynikiem fermentacji węglowodanów spowodowanej działaniem bakterii. Poporzez układ krwionośny wodór przenika do pęcherzyków płucnych i jest wydalany na zewnątrz przez układ oddechowy.

Rodzaje wodorowych testów oddechowych :

• test na nietolerancję laktozy
• test na nietolerancję fruktozy
• test weryfikujący obecność przerostu bakteryjnego jelita cienkiego SIBO - u osób z cukrzycą tylko test z laktulozą

Wskazaniem do badania jest diagnostyka  :

• bólów brzucha
• dyskomfortu w jamie brzusznej
• wzdęć
• poczucia nadmiernej ilości gazów w jamie brzusznej
• częstej biegunki
• częstego zaparcia

Przeciwwskazania do badania :

• zdiagnozowana lub podejrzewana wrodzona nietolerancja fruktozy ( przeciwwskazanie dla wodorowego testu oddechowego z fruktozą i sorbitolem)
• zdiagnozowana lub podejrzewana ( poposiłkowa) hipoglikemia
• przyjmowanie antybiotyków - w okresie 4  tygodni przed badaniem
• wykonana kolonoskopia, irygoskopia lub fluoroskopia jelita cienkiego - w okresie 4 tygodni przed badaniem
• ileostomia  - w wyjątkiem diagnostyki przerostu flory bakteryjnej jelita cienkiego - SIBO.

Przebieg badania

Po zmierzeniu początkowej wartości wodoru w wydychanym powietrzu " na czczo" ( O min.), stężenie wodoru w wydychanym powietrzu mierzone jest w odstępach 30 minutowych przez okres co najmniej 2 godzin, oraz dodatkowo 15 min. po podaniu czynnika - węglowodanu : fruktozy, laktozy, glukozy. Badanie trwa od 120 do 180 min. - w zależności od protokołu badania i podanego węglowodanu. Bezpośrednio po badaniu pacjent otrzymuje wynik badania wraz z interpretacją.

Pomiar wodoru wyrażony jest w ppm - parts per million, czyli części na milion

UWAGA ! Nie można zrobić badania na kilka węglowodanów (cukrów) w jednym czasie. Pomiędzy badaniami musi być co najmniej 2 dniowa przerwa.

Przygotowanie do badania

• Należy być na czczo przez okres minimum 12 godzin.  W tym czasie można pić wodę niskozmineralizowaną.
• Należy być wypoczętym.
• W dniu poprzedzającym badanie należy spożywać niezbyt obfite posiłki bez produktów włóknistych, wzdymających, ciężkostrawnych, jak np. fasola, cebula, por, czosnek, kapusta, kapusta kiszona.
• W czasie 12 godzin przed badaniem należy wstrzymać się od palenia tytoniu, żucia gumy. Palenie tytoniu bezpośrednio przed badaniem może być przyczyną niewłaściwej interpretacji otrzymanych pomiarów.
• Badanie należy przeprowadzić po upływie 4 tygodni po zaprzestaniu przyjmowania antybiotyków, które mogą zniekształcić wynik badania. Stosowanie środków przeczyszczających szczególnie laktulozy (np. Duphalac, Lactulol) należy przerwać na 2 dni przed badaniem. 1 dzień przed nie stosować witamin.
• Należy umyć zęby rano oraz zabrać ze sobą przybory do mycia zębów, aby umyć je drugi raz bezpośrednio przed badaniem